جلسه دفاعیه پایان نامه آقای نادر احمدی حصار دانشجوی رشته فقه مقارن وحقوق خصوصی اسلامی در مورخه 19/12/96 از ساعت 12 الی 13:30 در سالن جلسات دانشگاه برگزار می شود.

اطلاعات دفاعیه به شرح ذیل می باشد:

عنوان پایان نامه:

استاد راهنما: جناب آقای دکتر ضیایی

استاد مشاور:جناب آقای دکتر جعفری هرندی

استاد داور: جناب آقای دکتر ویسی

چکیده:

یکی از ارکان وصیت تملیکی، موصی‌به است که منظور از آن، آن چیزی است که مورد وصیت واقع می‌شود. باوجود اختلافاتی که فقها و حقوق‌دانان در مورد شروط صحت موصی‌به دارند می‌توان گفت که به‌طور اجمال در مال بودن، قابلیت تقویم در عرف شرع و قانون و قابلیت تملیک و انتقال‌پذیری آن اتفاق‌نظر دارند. در مورد شروط تنفیذ موصی‌به نیز باید گفت که مال مورد وصیت نباید به دلیل حجر موصی در وضعیتی باشد که قابلیت اجرای وصیت را نداشته باشد و نیز اینکه وصیت مازاد بر ثلث نباشد.

در مورد وصیت به منافع گروهی قایل به جواز بوده و برخی دیگر آن را جایز نمی‌دانند.در باب وصیت به وارث نیز اهل سنت مستند به روایت نبوی معتقدند که وصیت برای ورثه جز با تنفیذ سایر نافذ نخواهد بود درحالی‌که فقهای امامیه تفکیکی بین وصیت برای وارث و غیر وارث قائل نبوده و وصیت را در ثلث ترکه نافذ و در مازاد برآن را نیازمند تنفیذ ورثه می‌دانند، در مورد ماهیت وصیت مازاد بر ثلث هم اختلاف شده است بدین‌صورت که عده‌ای آن را تبرعی ابتدایی از جانب ورثه تلقی کرده‌اند (بنا بر قول بطلان وصیت مازاد بر ثلث) درحالی‌که اکثر فقها آن را وصیتی از جانب موصی دانسته‌اند که تنفیذ آن منوط به موافقت ورثه بوده است در مورد زمان تنفیذ هم اختلاف وجود دارد: گروهی زمان تنفیذ وصیت توسط ورثه را زمان وصیت می‌دانند ولی اکثراً معتقدند زمان تنفیذ یا رد وصیت پس از مرگ موصی است و رد یا پذیرش وصیت توسط ورثه در زمان حیات موصی ارزش فقهی و حقوقی ندارد.

واژگان کلیدی:

وصیت، موصی‌به، شروط صحت، شروط تنفیذ، وصیت به منافع، وارث، ابطال وصیت