جلسه دفاعیه پایان نامه «خانم محدثه کاشی » دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد، رشته  فقه مقارن و حقوق خصوصی روز سه شنبه مورخ 98/07/01 از ساعت 10/30-12 در سالن جلسات دانشگاه مذاهب اسلامی برگزار می گردد.

 عنوان پایان نامه:

تحدید سن ازدواج در فقه مذاهب اسلامی با رویکرد مقاصدی، حقوق ایران و اسناد بین الملل

استاد راهنما     آیت الله دکتر مختاری :

استاد مشاور:  آقای دکتر جهانگیری

استاد داور: آقای دکتر رستمی

چکیده:

تشکیل خانواده، در همه جوامع، ادیان، مذاهب و کشورها نقش بسزایی در سلامت جسمی، روانی و بهداشت افراد و جامعه داشته، منشأ زاد و ولد و بقاء و تداوم نسل است. از مسائل مهم تشکیل خانواده و ازدواج، سن مناسب آن است. این پژوهش در پی آن است که سن مناسب برای ازدواج چه سنی است؟ آیا می‌توان یک سن را به عنوان ملاک سن ازدواج برای همه افراد به عنوان حداقل سن ازدواج ذکر کرد؟

 قول مشهور فقها این است حداقل سن ازدواج برای دختران 9 سال و برای پسران 15 سال است؛ ولی ماده 1041 قانون مدنی ایران، حداقل سن ازدواج را برای دختران 13 سال و  برای پسران 15 سال قرار داده است. و همچنین در اسناد بین الملل حداقل سن ازدواج 15 سال می باشد .

در این پژوهش، پژوهشگر با پژوهش میان منابع فقهی و حقوقی و تحلیل اقوال فقها در زمینه سن ازدواج درصدد یافتن سن مناسب برای ازدواج است. سنی که با دلایل شرعی، قانونی و عرفی سازگار باشد. با بررسی‌‌های انجام شده به این نتیجه می - رسیم: «مناسب‌ترین سن برای ازدواج زمانی است که فرد از لحاظ جسمی و روانی، قابلیت دستیابی به اهدافی که برای ازدواج معین کرده است، داشته باشد». قطعا این زمان بعد از بلوغ و حصول رشد است. ازدواج در این زمان هماهنگ با مقاصد شریعت است. نکته مهم آن است که افراد در رسیدن به سن بلوغ و رشد باهم تفاوت دارند. هرکس ممکن است در یک سن به بلوغ و رشد برسد. بنابراین سن مناسب ازدواج در افراد مختلف، متفاوت خواهد بود.

هدف از انجام این پژوهش دست‌یابی به معیار سن ازدواج و مخالفت با افزایش نادرست حداقل سن ازدواج در قانون است. روش این پژوهش از نوع کیفی و شیوه گردآوری اطلاعات، کتابخانه‌ای و روش تجزیه و تحلیل از نوع تحلیل اسنادی و توصیفی است.